تجارت خارجی در بهار ۱۴۰۴؛ گامهای محتاطانه در مسیر بازتنظیم مبادلات
تجارت خارجی ایران در هر دو بخش صادرات و واردات در سه ماهه اول کاهش یافت. این کاهش ، همراه با تغییر در ترکیب مبادله کالا ، علائم تصحیح در ساختار معاملات غیر IIL وجود دارد.
به گفته خبرنگار MEHR ، براساس آخرین گزارش جمهوری اسلامی ایران ، در سه ماهه اول سال ، کل تجارت NO -OLX به 2 میلیون دلار به ارزش 1.5 میلیارد دلار رسید. این شکل کاهش وزن و ارزش صادرات و واردات را نسبت به مدت مشابه سال گذشته نشان می دهد. روندی که می تواند بر پویایی تعامل خارجی کشور تأثیر بگذارد.
صادر کردن
در بهار ، صادرات ایران ، که نفتی نیست ، به 1.5 میلیارد دلار به 1.5 میلیون دلار رسیده است که در مقایسه با بهار گذشته 4.9 درصد کاهش یافته و 4.9 درصد کاهش یافته است. این کاهش به ویژه در شاخص ارزش نگران کننده است. از آنجا که این کاهش صادرات ارز را نشان می دهد ، کاهش قیمت کالاها در بازارهای هدف یا کاهش رقابت در تولید داخلی.
میانگین ارزش گمرک در هر تن کالاهای صادراتی 5 دلار تخمین زده می شود که در مقایسه با سال گذشته 4.9 درصد کاهش می یابد. یکی دیگر از نشانه های کاهش کیفی در سبد صادرات کشور. به عبارت دیگر ، سهم کالاهای با ارزش بالا در صادرات ایران کاهش می یابد و صادرات بسته به کالاهای خام یا نیمه بزرگ باقی مانده است.
در همین حال ، محصولات پتروشیمی به عنوان یکی از ستون های اصلی صادرات که روغن نیست نیز کاهش می یابد. در بهار سال جاری ، 1.5 میلیون تن محصولات پتروشیمی به ارزش 1.5 میلیارد دلار صادر شده است که به ترتیب 4.9 درصد و 4.9 درصد کاهش یافته است. این کاهش قابل توجه می تواند خطری برای آینده تعادل ارز کشور و وابستگی بیش از حد به بازارهای محدود منطقه ای باشد.
واردات کاهش یافته ؛ الزام یا محدودیت؟
از طرف دیگر ، تجارت خارجی ، واردات نیز کاهش می یابد. در سه ماهه اول سال جاری ، 2 میلیون تن کالا به ارزش 1.5 میلیارد دلار به کشور وارد شد. در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ، وزن 4.9 درصد و 4.9 درصد از ارزش دارد.
مهمتر از همه ، کاهش میانگین ارزش در هر تن کالاهای وارداتی (2 دلار) کاهش یافته است. داده ها نشان می دهد که ساختار واردات نیز به کالاهایی با ارزش کوچکتر تغییر کرده است یا خرید سرمایه با کیفیت بالا و کالاهای واسطه کاهش یافته است. این می تواند تأثیر منفی بر کیفیت تولید داخلی و قدرت رقابتی صنعت داشته باشد.
کالاهای اصلی وارداتی همچنین واردات واردات نیازهای مصرف کننده و تغذیه ای را نشان می دهد. طلا در فرم های خام (1 میلیون دلار) ، ذرت دام (1 میلیون دلار) ، برنج (5 میلیون دلار) ، روغن آفتابگردان (1 میلیون دلار) و تلفن های همراه (5 میلیون دلار) در صدر لیست واردات قرار دارند. کالاهایی که بیشتر نیازهای جامعه را ارائه می دهند و تولید کمتری دارند.
شرکای تجاری ؛ آسیایی ها همچنان پرانرژی هستند
از دیدگاه جغرافیایی ، امارات متحده عربی 1.5 میلیارد دلار ، چین با 1.5 میلیارد دلار و Türkiye با 1.5 میلیارد دلار در شرکای اصلی واردات ایران در سه ماهه اول سال. سپس هند ، آلمان ، روسیه و هلند هستند. این ترکیب بازتابی از خواندن ایران در مورد واردات کشورهای آسیایی و کاهش نقش اروپا در تعامل تجاری است.
بهار و کاهش کمی در تجارت بهار
نتیجه داده های گمرکی نشان می دهد که تجارت خارجی ایران در این بهار هم از نظر حجم و هم از نظر کیفیت (ارزش در هر تن) کاهش یافته است. کاهش صادرات و واردات ، همراه با کاهش ارزش کالاهای مبادله ، ممکن است نشانه تضعیف محرک اصلی اقتصادی ، کاهش ظرفیت تولید رقابتی و قطع زنجیره تأمین داخلی باشد.
به گفته کارشناسان ، اگرچه بخشی از اوضاع ممکن است به دلیل محدودیت های ارزی ، ادامه تحریم ها ، کاهش تقاضای جهانی و بی ثباتی دوره های ارز داخلی ، نقش سیاست های تجاری ناکارآمد ، عدم وجود محرک های مؤثر برای صادرات و عدم رعایت بین رهبران تجارت خارجی باشد. در چنین شرایطی ، بررسی جدی استراتژی های تجارت کشور یک نیاز اقتصادی است.
به منظور غلبه بر این چرخه فرسایش در حالی که فرایندهای صادراتی را با کاهش موانع بوروکراتیک ، بهبود زیرساخت های گمرک و گسترش توافق های تجاری با کشورهای هدف تسهیل می کند ، باید راه واردات به کالاهای سرمایه ، مواد افزودنی تکنولوژیکی و تولید داخلی را نیز هدایت کند. با ادامه واردات کالاهای مصرف کننده یا غیرمولد ، نه تنها منابع ارز کشور را می فرستد ، بلکه توانایی بهبود بهره وری و رقابت صنعت داخلی را نیز از بین می برد.
ادامه روند حاضر نه تنها منجر به کاهش تعادل تجارت می شود ، بلکه در دراز مدت ، پویایی تجارت خارجی ، امنیت تولید و رشد اقتصادی با چالش های جدی روبرو خواهد شد. بهبودی مستلزم اراده نگهبانان ، تصمیمات مبتنی بر تصمیم مبتنی بر تصمیم و هماهنگی سیستماتیک بین نهادهای اقتصادی کشور است.